- samčè
- -éta m (ȅ ẹ́) star. neporočen moški; samec: ostal je samče ------ -éta s (ȅ ẹ́) star. neporočen moški; samec: priletno samče
Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.
samčè
Look at other dictionaries:
bojownik — m III, DB. a, N. bojownikkiem 1. lm M. bojownikicy, DB. ów «człowiek walczący o coś słowem, czynem (rzadko: bronią)» Nieugięty bojownik o niepodległość kraju. Bojownik o prawa ludu. Bojownik o dobrą sprawę. 2. lm MB. i zool. Bojownik a. bojownik… … Słownik języka polskiego
hòtel — m 〈G hotèla〉 1. {{001f}}u 17. st. u Francuskoj naziv za gradske palače koje su plemićima služile za povremeni boravak i za smještaj uglednih gostiju 2. {{001f}}ugostiteljski objekt u kojemu se uz naplatu može privremeno boraviti, zabavljati i… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
sàmačkī — sàmačk|ī prid. koji se odnosi na samce, koji je svojstven samcima [∼i stan; ∼a soba; ∼i hotel; ∼i život] … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
sámcã — s. f., pl. sámce … Romanian orthography
samcă — SÁMCĂ s.f. (În superstiţii) Fiinţă imaginară rea, care omoară sau vatămă pe oameni: p. ext. boală cauzată de această fiinţă. – Din ucr. samka. Trimis de IoanSoleriu, 17.07.2004. Sursa: DEX 98 SÁMCĂ s. (med.) (reg.) spasmă. (samcă este o boală a … Dicționar Român
babirusa — ż IV, CMs. babirusasie; lm D. babirusaus zool. «Babyroussa babirussa, ssak łowny z rodziny świń, występujący na Celebesie i sąsiednich wyspach; samce charakteryzują się silnie rozwiniętymi kłami szczęki górnej, które przebijają górną wargę i… … Słownik języka polskiego
bąkowaty — + zool. bąkowate «Tabanidae, rodzina owadów, muchówek, których samice napastują zwierzęta i żywią się ich krwią, samce odżywiają się sokami roślinnymi» … Słownik języka polskiego
bojowiec — m II, DB. bojowiecwca, W. bojowiecwcze a. bojowiecwcu; lm M. bojowiecwcy, DB. bojowiecwców 1. «członek organizacji bojowej» Akcja zbrojna bojowców. 2. zootechn. «kura z grupy ras kur malajskich, o silnej budowie kośćca; samce używane do walk… … Słownik języka polskiego
ciernik — m III, DB. a, N. ciernikkiem; lm M. i 1. zool. «Gasterosteus aculeatus, drobna ryba z rodziny o tej samej nazwie, żyjąca w wielu morzach i wodach słodkich; pospolity szkodnik narybku; kat, kolka» 2. zool. cierniki «Gasterosteidae, rodzina… … Słownik języka polskiego
cykada — ż IV, CMs. cykadaadzie; lm D. cykadaad 1. «Cicada, owad z rodziny o tej samej nazwie; piewik» Cykada dzwoni, trzeszczy. 2. zool. cykady «Cicadidae, obejmująca liczne gatunki rodzina owadów, których samce wydają donośne dźwięki za pomocą… … Słownik języka polskiego
