ustròj

ustròj
-ôja m (ȍ ó) knjiž. 1. zgradba, sestava: geološki ustroj zemlje; ustroj kamnine, lesa, vlakna / organi različnih živalskih vrst so si podobni po ustroju; ustroj mišičja, živčevja / duševni in telesni ustroj človeka / jezikovni, stilni ustroj romana 2. ureditev: spremeniti ustroj družbe, gospodarstva, organizacije; ustroj šolstva ◊ žel. spodnji ustroj podlaga za zgornji ustroj železniške proge; zgornji ustroj tirnice, pragi in gramozna greda

Slovar slovenskega knjižnega jezika . 2000.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • ustrój — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. ustrójroju; lm D. ustrójrojów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} całokształt stosunków prawnych, politycznych, ekonomicznych, społecznych w państwie : {{/stl 7}}{{stl 10}}W 1989… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ústroj — m, {{c=1}}v. {{ref}}ustrojstvo{{/ref}} …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • ustroj — ústroj m DEFINICIJA v. ustrojstvo ETIMOLOGIJA u + v. stroj, strojiti3 …   Hrvatski jezični portal

  • ustrój — m I, D. ustrójroju; lm M. ustrójroje, D. ustrójrojów 1. «zasady prawne określające organizację i sposób funkcjonowania państwa, społeczeństwa, instytucji» Ustrój ekonomiczny, państwowy, społeczny. Ustrój feudalny, kapitalistyczny, socjalistyczny …   Słownik języka polskiego

  • arhitektúra — ž 1. {{001f}}djelatnost i umijeće projektiranja zgrada i njihova estetskog oblikovanja [suvremena ∼; crkvena ∼; urbana ∼] 2. {{001f}}raspored elemenata neke građevine [∼ bolnice je vrlo moderna] 3. {{001f}}pren. složena struktura ili konstrukcija …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

  • arystokratyczny — arystokratycznyni «właściwy arystokratom, odnoszący się do arystokracji; magnacki, wielkopański» Nazwisko arystokratyczne. Ród, rodowód arystokratyczny. Sfera, warstwa arystokratyczna. ∆ hist. Ustrój arystokratyczny, rządy arystokratyczne,… …   Słownik języka polskiego

  • demokracja — ż I, DCMs. demokracjacji; lm D. demokracjacji (demokracjacyj) 1. «forma rządów, w której władzę sprawuje lud bezpośrednio lub przez swoich przedstawicieli; władza ludu; ludowładztwo» Głosić idee demokracji. 2. «forma ustroju państwa, w którym… …   Słownik języka polskiego

  • komunizm — m IV, D. u, Ms. komunizmzmie, blm 1. «doktryna głosząca program zniesienia prywatnej własności środków produkcji, postulująca zbudowanie społeczeństwa bezklasowego, opartego na społecznej własności środków produkcji i równym podziale dóbr» ∆… …   Słownik języka polskiego

  • polityczny — politycznyni 1. «dotyczący zagadnień ustroju państwa, działalności rządu, partii, stosunków między państwami; związany z polityką, zajmujący się polityką» Dyskusja polityczna. Literatura polityczna. Manewr polityczny. Poglądy polityczne. Program… …   Słownik języka polskiego

  • prezbiterialny — prezbiterialnyni 1. «dotyczący prezbiterium; stanowiący prezbiterium, zawierający prezbiterium» Część prezbiterialna kościoła. 2. «dotyczący prezbitera, prezbiterianizmu; związany z funkcją, godnością prezbitera» Kapłani, duchowni prezbiterialni …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”